inatla bekliyorum, ha oldu ha olacak.
yapabilirler eminim, yada içlerinden bazıları daha iyiye doğru gidecek.
ama olmuyor işte, ne kadar zorlarlarsa zorlasınlar, çok azı bu işi yapabiliyor
çok büyük çoğunluğu idare ediyor, bir kısmı tamamen vasat.
yok yok, her cümleyi okuduğumda bundan sonra ki daha iyi olacak, kesin yazıyı bundan sonra okuduğum cümle kurtaracak diyorum.
olmuyor elbette
yapamıyorlar, bazıları yapmaya çabalamıyor bile.onlar neden burada anlayabilmiş değilim zaten.
bakış açıları , duyguları dile getirişleri çok sıradan, herkes gibiler, sıradan sıkıcıdır.
hepsine değil sözümüz, çok severek okuduklarımız da var elbette. ama çok az, keşke daha çok olsa ama olmuyor.
erkek yazarlar yapamıyor bu işi. yapmaya çabalıyorlar ama çok azı başarılı olacak. diğerleri elenecek ve unutulacak.
yine de sabır gerek onlar için.bir gün onlarda iyi yazacaklar.
çok mu ağır oldu. pek değil, bize de her yazıda daha iyisini beklemek çok ağır gelmeye başladı artık.
bu yazı burada biter. iyi ,hoş, güzel, okunası, üzerinde düşünülesi yazılar yazan, güdüren, (kahkaha attıran hatta) erkek bloggerlar hakkında da karalarız bir şeyler elbette. sezarın hakkı sezara. ama şimdi kızdık.

• 
• 
• 
• 
• 
• 

blogger hatunlar arasında bir dövme telaşıdır gidiyor.kendileriyle yarışıyorlar adeta.

"işte yeni dövmem" içeriğiyle yazılan post sayısı hudutları aştı geçti, kırdı bitirdi.

ilk kez dövme yaptıranlar, üçüncü dövmesi hayırlı uğurlu olanlar, beşincinin kurdelasını taze kesenler.
dövme diyip geçiyoruz belki ama bu işin bir felsefesi var. dayandığı bir düşünsel temel var. bireyin; görsel ve ideolojik ihtiyaçları üzerine doğmuş olan dövme, günümüzde pek çok kişi tarafından gösteriş ve dekoratif amaçlarla kullanılmanın ne kadar ötesine geçebiliyor ki?

kaçımız içimizdeki felsefeyi dışa yansıtmak için yaptırıyoruz ki bu dövmeyi?

elimizi koyalım çenemizin altına da düşünelim bence.

• 
• 
• 
• 
• 
•